کودتا شگردی سیاسی و کوششی از سوی یک ائتلاف سیاسی غیرقانونی برای براندازی رهبران حکومت موجود است که از طریق خشونت یا تهدید به آن انجام میگیرد.[۱] این خشونت معمولاً محدود و ناگهانی است و از سوی عدهای اندک (برخلاف انقلاب که از سوی بیشتر مردم انجام میگیرد) به کار بسته میشود.[۱][۲] عاملان کودتا ممکن است کنترل نیروهای نظامی را در اختیار داشتهباشند.[۲][۳]یک کودتا به ندرت بر سیاستهای بنیادین اقتصادی و اجتماعی یک کشور تاثیر میگذارد.[۲] در دو سده اخیر کشورهای زیادی در آسیا، قاره آفریقا و آمریکای لاتین کودتا را تجربه کردهاند.[۲]
محتویات
[نهفتن]- ۱واژهشناسی
- ۲عوامل پیروزی کودتا
- ۳برخی از کودتاهای مشهور
- ۳.۱۳ اسفند ۱۲۹۹
- ۳.۲۲۸ مرداد ۱۳۳۲
- ۳.۳نوژه
- ۳.۴۱۹۷۳ شیلی
- ۳.۵هندوراس
- ۳.۶کودتای ۲۰۱۳ مصر
- ۴منابع
واژهشناسی[ویرایش]
واژه «کودتا» (به فرانسوی: coup d'état) از زبان فرانسوی وارد زبان فارسی شده است[۳] و به معنی «ضربه (ناگهانی) به دولت» است.[نیازمند منبع] این عبارت در زبانهای دیگر نیز بهکار میرود. واژه «پوچ» (به آلمانی: Putsch) از زبان آلمانی (گویش سویسی = ضربه) نیز همین معنی را دارد و گاه به کار رفتهاست.[نیازمند منبع]
عوامل پیروزی کودتا[ویرایش]
از دیدگاه ساموئل هانتینگتون، پژوهشگر علوم سیاسی، یک کودتا تنها در دو صورت موفق خواهد بود. یا فعالان سیاسی در جامعه باید کمشمار باشند، یا کودتا باید به تائید بخش جالبتوجهی از فعالان سیاسی برسد. ائتلاف اکثریت فعالان سیاسی برای حمایت از کودتا تقریباً امکانناپذیر است، از این رو شرط دوم کم رخ میدهد.[۱] تقسیم قدرت نیز در کودتا میان گروههای سیاسی به سختی صورت میگیرد.[۲] در غیاب این شرایط کودتا به شکست یا جنگ داخلی میانجامد.[۱]
برخی از کودتاهای مشهور[ویرایش]
۳ اسفند ۱۲۹۹[ویرایش]
کودتای سوم حوت ۱۲۹۹ کودتایی نظامی بود که توسط سیدضیاءالدین طباطبائی و کلنل رضا خان میرپنج (بعدها رضاشاه پهلوی) اجرا شد که زمینه را برای تشکیل سلسله پهلوی فراهم آورد. در روز سوم اسفند، قوای قزاق وارد تهران شده و ادارات دولتی و مراکز نظامی را اشغال کردند. نزدیک به صد تن از فعالان سیاسی و رجل سرشناس بازداشت و زندانی شدند. احمدشاه و محمدحسن میرزا (ولیعهد) بهکاخ فرحآباد گریختند و سپهدار رشتی (نخستوزیر) به سفارت انگلستان در تهران پناهنده شد. نتیجه کودتا، رئیسالوزرایی سیدضیاءالدین و وزیر جنگ و فرمانده کل قوا شدن رضاخان بود.[۴]
۲۸ مرداد ۱۳۳۲[ویرایش]
کودتایی بود که با طرح و حمایت مالی و اجرائی سازمان مخفی اطلاعات بریتانیا و سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا، سیا علیه دولت محمد مصدق در مرداد ۱۳۳۲ به انجام رسید. پس از کودتا سرلشکر زاهدی امور دولت را در دست گرفت. دکتر مصدق در روز ۲۹ مرداد خود را به زاهدی تسلیم کرد و بازداشت شد. فرمانداری نظامی به ریاست سرتیپ تیمور بختیاربه تعقیب و دستگیری و شکنجه مخالفان پرداخت. شاه از رم بازگشت. مذاکرات نفت با شرکت نفت ایران و انگلیس و چند شرکت آمریکائی و اروپائی شروع شد که در آخر به قرارداد کنسرسیوم منجر شد. کمکهای مالی آمریکا به دولت ایران رسید و در تقویت حکومت تازه موثر افتاد.[۵]
نوژه[ویرایش]
کودتای نوژه یا قیام نوژه نام طرحی نظامی با نام کامل نجات قیام انقلاب بزرگ بود که در آن تنی چند از افسران ارتش شاهنشاهی ایران با تمرکز افسران نیروی هوایی برای بازگردانی شاپور بختیار به ایران و حذف سید روحالله خمینی و نابودی نظام جمهوری اسلامی طرح ریزی کرده بودند که با لو رفتن کودتا در ۱۸ تیر ۱۳۵۹ و محاکمه عوامل و دست اندرکاران آن این اقدام با شکست مواجه شد.
۱۹۷۳ شیلی[ویرایش]
در انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۷۰ شیلی، سالوادور آلنده با تفاوت بسیار کمی بیشترین مقدار آرا را بدست آورد و برای انتخاب شدناش نیاز به یک رأی اضافی از طرف مجلس ملی شیلی داشت. برطبق قانون اساسی شیلی، این رأی باعث منصوب شدن آلنده به پست رئیسجمهوری شیلی شد. بخشهای مختلفی از جامعهٔ شیلی، و همچنین ایالات متحده آمریکا، به رئیس جمهور شدن آلنده اعتراض داشتند. آمریکا بههمین دلیل فشار اقتصادی و دیپلماتیک زیادی روی دولت شیلی آورد. در ۱۱ سپتامبر، ۱۹۷۳ ارتش با همراهی سازمان سیا شیلی سالوادور آلنده را برکنار کرد. آلنده در این کودتا، به همراه نزدیک به سه هزار نفر از یارانش کشته شد و آگوستو پینوشه قدرت را در دست گرفت.
هندوراس[ویرایش]
در سحرگاه ۲۸ ژوئن ۲۰۰۹ (۱۳۸۸/۴/۷) و تقریبا دو ساعت پیش از شروع همهپرسی پیرامون تشکیل یک مجلس موسسان با هدف اصلاح قانون اساسی این کشور، کودتاچیان با استفاده از ۲۰۰ سرباز آموزش دیده اقدام به حمله به کاخ ریاست جمهوری واقع در تگوسیگالپا کردند و خوزه مانوئل زلایا، رئیسجمهور هندوراس را که در خواب بود ربودند. آنها وی را با تهديد اسلحه از خواب بلتد کرده و در حالي كه هنوز لباس خواب بر تن داشت، بازداشت کردند و از طریق هواپیما راهی پایگاهی نظامی در کاستاریکا و پس از آن در دومنیکن کردند.
همهپرسی مذکور به منظور گرفتن نظر مردم هندوراس پیرامون تشکیل یک مجلس موسسان با هدف اصلاح قانون اساسی این کشور که راه را برای انتخاب یک نامزد ریاست جمهوری، برای بیش از دو دوره متوالی، هموار میکرد، بود.
منتقدان، مانوئل زلایا را متهم میکنند که او با این کار قصد داشت قانون محدودیت انتخاب مجدد رئیسجمهوری را از قانون اساسی حذف کند و راه خود را برای انتخاب دوباره خود به مقام ریاست جمهوری هموار کند. از اینرو، تصمیم به برگزاری همهپرسی توسط دادگاه عالی هندوراس و کنگرهٔ این کشور غیرقانونی اعلام شد و ارتش هندوراس هم با آن مخالفت کرد. بعد از اینکه مانوئل زلایا بر ادامه روند برگزاری همهپرسی اصرار کرد، کنگره هندوراس با حمایت دادگاه عالی این کشور او را به دلیل نقض مکرر قانون اساسی از سمت خود برکنار کرد.[۶][۷] [۸]
پورفیریو لوبو به عنوان ۵۴مین رئیسجمهور هندوراس، جایگزین زلایا شد.
پس از ۱۶ ماه تبعيد، مانوئل زلایا به طور مخفیانه به هندوراس بازگشت و اکنون نیز در سفارت برزیل در تگوسگالپا پایتخت زندگی میکند. لوبو و زلایا موافقتنامه ای را به منظور بازگشت زلایا به این کشور امضا کرده بودند که به ورود مجدد و فوری هندوراس به سازمان کشورهای آمریکایی منجر می شد. [۹][۱۰]
يكي از شواهد دست داشتن آمريكا در اين كودتا، اسنادي است كه ویکیلیکس منتشر كرده است كه از نقش محوري آمريكا پيش از كودتا در هندوراس، در حين انجام كودتا و پس از آن پرده برداشت.
اولين سند از اسناد منتشر شده به ترتيب زماني مربوط به مكاتبات سفارت آمريكا در تگوسيگالپا پايتخت هندوراس، با واشنگتن و ساير مخاطبان است كه در آن اوضاع هندوراس تشريح شده است.
محتواي سند دوم مربوط به تحليل تك تك نقشآفرينان تاثيرگذار داخلي هندوراس ميشود. اين افراد توانستند در روند مذاكرات براي امضاي معاهده "سنخوسه" تاثيرگذار باشند. اين معاهده در نوامبر ۲۰۰۹ و پيش از برگزاري انتخابات در هندوراس امضا شد. برنامه كودتا توسط واشنگتن طراحي شده بود و آنها در اين برنامه به اين گونه اطلاعات نياز داشتند.[۱۱]
کودتای ۲۰۱۳ مصر[ویرایش]
در ژوئن ۲۰۱۳ و در سالگرد تحلیف محمد مرسی، نخستین رئیس جمهور انقلاب ۲۰۱۱ مصر، موج جدیدی از اعتراضات در این کشور علیه دولت جدید شکل گرفت. مخالفان که در رأس آنها محمد البرادعی قرار داشت، خواهان کناره گیری محمد مرسی از قدرت و برگزاری انتخابات زودهنگام در مصر بودند. با شدت گرفتن اعتراضات وزرای کشور، امور خارجه، دفاع، محیط زیست، گردشگری، دادگستری و برنامه ریزی مصر و همچنین نخست وزیر دولت مرسی یکی پس از دیگری استعفا کردند. در عین حال که مخالفان محمد مرسی در میدان تحریر قاهره تجمع نمودهاند، حامیان وی نیز در حوالی مسجد رابعه عدویه به شعار دادن در حمایت از رئیس جمهور پرداختند. با وجودی که محمد مرسی از ضعفهای دولت نوپا سخن گفته و از مردم عذرخواهی کرده است، اما اعتراضات همچنان رو به گسترش است. ارتش نیز برای طرفین ضرب الاجل تعیین کرده که اگر به اختلافات پایان ندهند وارد عمل خواهد شد. مرسی اظهارات ارتش را در این مورد غیرقانونی دانست. نهایتاً شدت اعتراضات موجب شد تا در شبانگاه ۳ ژوئیه ۲۰۱۳ ارتش مصر محمد مرسی را از قدرت برکنار کرده و عدلی منصور، رئیس دادگاه قانون اساسی مصر به عنوان رئیس جمهور موقت تعیین شد.